شوی دونالد و مخاطب آینه جادو

بالاخره شوی تبلیغاتی به مجریگری ظاهری ترامپ روی آنتن رفت. لحنی آمیخته با دروغ های بلند و محکم . از تحریف نیت ایرانی ها به حسرت خوردن برای بازگشت تمدن سابقشان تا تحریف نام بین المللی و رسمی خلیج فارس که محل غیرت و تعصب ایرانی هاست. بنگاه دار سابق حالا با همان ادبیات قالب کردن خانه هایش به مشتری های نگون بخت ، می خواهد سر ایرانی ها را کلاه بگذارد. البته تنها نیمی از این کلاه در رسانه ها عیان شده است . به نظر می رسد تله رسانه ای و شطرنج غرب کمی پیچیده تر است. حال با تایید نشدن اقدامات ایران در برجام ، ایران چه راه هایی در پیش رو دارد؟ اگر ایرانی ها ، این را نقض آشکار برجام تلقی کنند و بخواهند از برجام خارج شوند ، در مقابل یک پاس گل بین پنج به علاوه یک باید چه کنند. اگر از برجام خارج شوند احتمالا همان کاری را  خواهند کرد که ایالات متحده دوست دارد. مسیری که باعث اتحاد دشمنان مختلف علیه ایران خواهد شد و هزینه جمع کردن رفقا و نوچه ها را برای دونالد کم خواهد کرد. چه این که بهانه جور شده و ایران دیگر متعهد به برجام نیست... و اگر ایران در برجام بماند ، این فرانسه ، بریتانیا  ، آلمان و... هستند که ناز خواهند کرد و تا بتوانند ایران را تیغ خواهند زد. منت اقتصادی بر سر ایران خواهند گذاشت که ما داریم به عنوان سپر عمل می کنیم پس دستمزد ما از این به بعد چند برابر خواهد شد و عملا به دلیل حضور شرکت های چند ملیتی مانند ایرباس ، از این دلالی سود کافی و جای مانور و حال گیری های به موقع و دلخواه برای ایالات متحده هم فراهم است . روسیه هم که با فروش اس 400 به ترکیه و عربستان نشان داد زبان بازار را بهتر از زبان های مقدس شرق مانند رفاقت و مروت می فهمد  پس پشتگرمی به روسیه هم ریسک بالاتری از دیگر احتمالات دارد. الان هم روسیه در بازی سوریه چاره ای جز همراهی ندارد، وگرنه بازی را خواهد باخت. همچنان که در اوکراین ، ایرانی نیست که بتواند موضوع را خاتمه دهد و زخم اوکراین همچنان باز مانده است. اهرم های ایران برای ادامه بازی چیست؟ ایران، بازاری تقریبا بکر وهشتاد میلیونی است . بازاری که به دلیل تحریم ها ، در برخی حوزه ها مانند فناوری و سبک زندگی جذابیت بی بدیلی برای غربی ها دارد. ایران برنده مخالفت سنجیده با غرب – و خصوصا ایالات متحده - است . مانند کره شمالی نیست که تخت گاز راه خودش را برود. حوزه اقتدار دفاعی ایران و نفوذ آن در کشورهای همسایه هم قدرت چانه زنی ایران را بالا برده و می برد. موطلایی ها می دانند برای جمع بندی اوضاع در خاورمیانه ؛ معادله بی ایران معادله ناقصی است و حل نخواهد شد .محبوبیت ایران در عراق ، سوریه ، لبنان ، یمن و برخی دیگر از کشورها و اقلیت های قابل توجه  شیعه در ترکیه ، پاکستان ، کویت و بحرین و تاثیر پذیری آن ها از ایران چیزی نیست که نیازی به کتمان داشته باشد. البته کوری مزمن سعودی هاو آل  وابسته بالطبع نیاز به درمان ویژه ای ندارد و نسخه این ها به ظاهر دست عزرائیل است. پیشنهاد مشخص نگارنده؛ بازی به شیوه ترامپ است. پاسخ ما باید همان طور با کش و قوس و تبلیغات و انتظار همراه باشد و در عین قاطعیت ، مرموز و چند پهلو عمل کند. جواب، های هوی است . ما نیز می توانیم با اختلاف افکنی بین رقیبان تشنه بازار ایران ، سود خود را از معامله به دست آوریم . اول حضورمان در برجام را به حالت تعلیق در آوریم و به بهانه یا دلیل بررسی در نهادهای دموکراتیک مانند پارلمان و قوه مجریه ، هم قانون مندی مان را به رخ غرب بکشیم و هم در تعلیق ، پای مشارکت خود را در اقتصاد بعد برجام محکم کنیم. دیگر بعد از سخنان ترامپ معنا ندارد سرمایه گذاری و مشارکت غربی ها در اقتصاد ایران 50 -50 باشد. هزینه برای ایران ایجاد شده . بنابراین تضمین ها و تعهدات مالی مد نظر ایران برای همکاری طرف مقابل ؛ باید مضاعف شود و مناقصه رویکرد اقتصادی ایران در مذاکره با طرف های متنوع جهانی باشد؛کم ترین هزینه و بیشترین بهره برداری.  در عین این راهبرد ، توجه جدی به فرصت های داخلی و رصد توانمندی های داخلی متقارن با نمونه های خارجی، حتما ضروری است در سامانه های  عملیاتی اجرایی شود و با پیشبرد موازی هر دو ، توان داخلی مورد اعتماد واقع شود تا توان چانه زنی خارجی همزمان افزایش معناداری یابد.
سایر اخبار این روزنامه